هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
به‌قلم: سارا عاشوری
کتابخانه‌ای هنرمندساز
برخی از هنرمندان، از همان ابتدا چنان در همزیستی با هنرند که اگر هنرمند نشوند باید تعجب کرد. احسان ارجمند نقاشی است که هنرمندشدنش چندان دور از ذهن نبود. او که متولد سال 1361 در شهرستان آباده، استان فارس است، در خانواده‌ای اهل هنر و ادبیات رشد پیدا کرد. پدر و مادرش هردو معلم آموزش‌وپرورش و مشوّق و علاقه‌مند به هنر بودند. مادرش شعر می‌سرود و داستان می‌نوشت. برادرش نیز با وجود اینکه در رشته‌ی پزشکی تحصیل می‌کرد، به هنر و ادبیات علاقه‌ی فراوانی داشت و در کنار مطالعه‌ی کتاب‌های مربوط به هنر، به خطاطی و طراحی مشغول بود.
نخسین برخورد و آشنایی احسان ارجمند با هنر، در نوجوانی و با مطالعه‌ی کتاب‌های موجود در کتابخانه‌ی برادرش اتفاق افتاد. او در این کتاب‌ها با هنر مدرن و مدرنیسم آشنا شد و از همان زمان بود که تصمیم گرفت تا در آینده هنرمند شود. وی در سینما، موسیقی، عکاسی و هنرهای تجسمی تجربه‌های متفاوتی به دست آورد و در نهایت در رشته‌ی مجسمه‌سازی دانشگاه تهران به تحصیل مشغول شد. کارشناسی‌ارشدش را نیز در رشته‌ی نقاشی دانشگاه علم و فرهنگ به اتمام رساند. در اواخر دوره‌ی کارشناسی، مجذوب انیمیشن عروسکی شد و برای پایان‌نامه‌ی کارشناسی مجسمه‌سازی، استاپ‌موشن کوتاهی ساخت و پس از آن در چند پروژه‌ی تلویزیونی به عروسک‌سازی پرداخت.
اولین مخاطب اثر
به‌صورت کلی سبک کاری این هنرمند بیشتر به آثار اکسپرسیونیستی نزدیک است؛ هرچند خود او معتقد است همیشه وامدار دستاوردهای سبک‌های مختلف بوده است و جست‌وجوی تصویری و رسیدن به کشفهای جدید در روابط عناصر بصری همیشه او را به وجد آورده است. او می‌گوید: «هیچ‌گاه در پی تأثیر مستقیم نقاشی بر جامعه نبودهام. وظیفه‌ی نقاش خلق تصویر است و مخاطبِ چیزی که خلق می‌کند، در وهله‌ی اول خودش است. اگر روند خلق هنر صادقانه و آزاد باشد، تأثیرش را بر جامعه خواهد گذاشت؛ ولی رسیدن به این آزادی و صداقت نیازمند شناختی است که با کوشش بسیار و بردباری به دست می‌آید. کارگاه هنرمند مانند آزمایشگاهی است که خودش، روابط و تجربه‌هایش در زندگی و مهم‌تر از همه، هنرش، مدام در آن با یکدیگر ترکیب می‌شوند و اشکال جدیدی ایجاد می‌کنند و اگر این کار در مسیر درستی انجام شود، به‌مرور سبب غنای بیشتر آثار هنرمند، زندگی خود هنرمند و در سطح بعد تأثیر بر جامعه می‌شود که میزان این تأثیر، به سواد بصری جامعه، نقش منتقد در رمزگشایی آثار و میزان دیده‌شدن آثار بستگی دارد».
اگر روند خلق هنر صادقانه و آزاد باشد، تأثیرش را بر جامعه خواهد گذاشت؛ ولی رسیدن به این آزادی و صداقت نیازمند شناختی است که با کوشش بسیار و بردباری به دست می‌آید.
بازنمایی انسان در چارچوب تن
این هنرمند در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعددی شرکت کرده است. «در متن تن» در گالری ساربان و «بیگورکسیا» در در گالری دنا از آخرین نمایشگاه‌های انفرادی او بودند که موضوع اصلی آن‌ها «تن انسان» بوده است. در سال گذشته نیز بر اثر شرایط دوران پاندمی و محدودشدن ارتباط با دوستان و همکاران، با تمرکز بیشتری به نقاشی پرداخته است و سعی کرده به ابعاد دیگری از تن در آثارش بپردازد. او معتقد است هرچند این دوران، به‌دلیل مشکلات اقتصادی‌ای که بر اثر بیماری کرونا به وجود آمده، تأثیرات قابل‌ملاحظه‌ای در خریدوفروش آثار گذاشته است، در عین حال راهکارهای جدیدی برای نمایش و فروش آثار و برگزاری جلسات تخصصی به‌صورت اینترنتی و از طریق فضای مجازی به وجود آورده است.
کارهای جدید احسان ارجمند در ادامه‌ی جست‌وجویش در بازنمایی از تن است و مهم‌ترین تفاوت آن‌ها نسبت به مجموعه‌های پیشین، در نگاهش به اسطوره‌های مرتبط با مرگ و زندگی مجدد و تلاش برای پیداکردن ارتباط آن‌ها با تجربه‌ی زیسته‌‌اش است.
