هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
تمدن امروز، برپایه‌ی تمدن اعصار پیشین بنا نهاده شده است و هنر امروز برپایه‌ی هنر مردمان چشم فروبسته از این جهان مادی. و هر هنرمند وام‌دار تلاش و بینش هنرمندان پیشین و اساتید خود است؛ و این چنین است که رویا حقیقی نیز همچون برادرانش، هنرمندی است با بینشی وام‌گرفته از پدر.
انارهای شیراز گل می‌کنند:
در نخستین روزهای پاییز 1360 که انارهای شیراز تازه گل کرده بودند، در محلۀ باهنر شمالی به دنیا آمد.
نقاشی‌های سقف عمارت باغ ارم و عفیف آباد از آثار پدر اوست. تمام برادرانش به جز یکی که کارگردان تلویزیون و سینما شد نیز دنباله‌رو پدر بودند و همگی نقاش و کاشی‌کارانی زبردست و مشهور شدند.
یکی از برادرانش برند آرنا سفال را راه‌اندازی نمود و خود اون نیز پس از سالها فعّالیت و تحصیل در رشتۀ نقاشی به سفال و سرامیک روی آورد.
او که خود را خوب می‌شناخت، در هنرستان به تحصیل گرافیک پرداخت و پس از آن در دانشگاه سوره شیراز به تحصیل در رشتۀ نقاشی مشغول شد.
تهران انار ندارد:
دو سال پس از اتمام دورۀ کارشناسی، به تهران مهاجرت کرد و به خلق آثار نقاشی و فراگیری موسیقی پرداخت.
پس از مدتی و به سبب آشنایی با کاشی هفترنگ شیراز و نحوۀ ساخت آن، به پیشنهاد دوست هم‌خانه‌اش، به صورت مشترک کارگاهی خانگی در آپارتمان اجاره‌ایشان راه انداختند. رویا به دلیل آنکه به فرم کاشی‌کاری های سنتی هفترنگ علاقه نداشت، در ابتدا و در اقدامی نو، از سبک خودش در نقاشی که از المان‌های فیگوراتیو بهره می‌برد برای نقاشی کاشی‌های تولیدی‌شان استفاده کرد و آن را با تکنیک لعاب‌کاری در کاشی هفترنگ که به نقاشی داخل لعابی مشهور است تلفیق نمود.
با تیزهوشی در بازاریابی و ارائۀ آثارشان در نمایشگاه های خانگی ، ساخت کاشی های 5 در 5 مگنت‌دار یخچالی و 10 در 10 با قاب چوبی توانستند بازار بسیار مناسبی را برای خود ایجاد نمایند.
نخستین مرکز فروشگاهی که آثار او را پذیرفت، شهر کتاب الف و فروشگاه باسمه بود؛ در آن سالها که فضای مجازی وجود نداشت و اطلاعات گالری‌ها را باید به صورت آشنایی با افراد به دست می‌آوردند، تمام شهر را زیر پا گذاشتند و چندین گالری از جمله خانۀ جوان و گلزار از آثارشان استقبال کردند و آنها را به صورت امانی برای فروش در ویترین فروشگاه‌هایشان قرار دادند.
شعرهای سهراب و فروغ، هر کدام با طراحی خاصّ خود، بر تن سفال‌ها و کاشی‌های هفترنگ نشسته و زیبایی خود را به رخ می‌کشیدند.
تهران دیگر انار داشت:
آرام آرام بسیاری از گالری‌های تهران خواستار خرید آثار او شدند و او توانست جسارتش در تولید آثاری منحصر‌به‌فرد و خاص همچون اثری برگرفته از شعر سهراب که ” من اناری را می‌کنم دانه. به دل می‌گویم، خوب بود این مردم، دانه های دلشان پیدا بود” را برای ارائه به مجموعۀ شهر کتاب به کار گیرد.
استقبال از این آثار تا به حدی بود که بسیاری از گالری‌ها او را به نام “خانم اناری ” می‌شناختند.
پس از چندی، نیاز به فهم تکنیک‌های بیشتر در لعاب‌کاری را در خود احساس نمود و نزد استاد آزاده شولی در این زمینه به هنرآموزی پرداخت. تکنیک هفت رنگ که تا پیش از آن هیچگاه در این فرم ارائه نشده بود برای استاد شولی و دیگر هنرجویان نیز جذّاب بود، از این رو ارتباطات مفید و بسیاری را برای او ایجاد نمود.
چندی بعد و با مهاجرت شریکش به آمریکا و به سفارش برادرش، به دهکدۀ سفال و سرامیک کرج نقل مکان کرد که تا به امروز نیز در کارگاهش در آن مجموعه به طراحی و تولید آثار کاشی، سفال و سرامیک با تکنیک هفترنگ، نقاشی درون لعابی و بهره‌گیری از نقاشی‌هایی برگرفته از وقایع اجتماعی و فرهنگی، تجربه‌های زیسته و یا مفاهیم اشعار شاعران معاصر ایران از جمله فروغ فرخزاد و سهراب سپهری می‌پردازد.
او که تا پیش از ورود به هنر سفالگری، نقاشی توانا نیز بود و در جشنواره‌هایی همچون جشنواره فجر و نمایشگاه های خانوادگی و گروهی، در تهران و شیراز زیبایی آثارش را به نمایش می‌گذاشت، پس از ورود به عرصۀ سفال نیز با درخششی حاصل نوآوری و تلفیق زیبای هنر مدرن و هنر سنتّی، در جشنواره های معتبری همچون بینال سفال و سرامیک تهران نیز آثاری ارائه داده است.
رویا حقیقی اینک پس از سالها تلاش هنری و خلق آثاری نوگرا و دلنشین در زمینۀ سفال، همچنان با جسارت و اهتمامی ویژه به نوآوری، نیمی از آثارش را به صورت بداهه تصویر می‌کند.
او که گاهی از آثار خلق شده توسط خود به وجد می‌آید، می‌کوشد تا با ارائۀ آنها به جامعه، استقلال روحی خود را حتّی از آثارش نیز حفظ نماید. زیرا باور دارد که آینده را ایده‌های نو می‌سازند و نه تقلیدهای خوب از آثار عالی پیشنینیان.
علیرضا نوروزی
