هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
به‌قلم: مریم شیخ‌زاده
نوآوری در هنرهای سنتی
زنده‌نگه‌داشتن و به‌روزکردن هنرهای سنتی از دغدغه‌های مهم هنرمندان این حوزه است؛ بابازاده هنرمند فعالی در هنرهای چوبی محسوب می‌شود که با تلفیق شاخه‌های هنری مختلف در کار روی چوب، در این سال‌ها به نوآوری‌های شگرفی در این زمینه دست پیدا کرده است.
زهرا بابازاده 30 خرداد 1364 در تهران به دنیا آمد. او که از همان سال‌های اول زندگی‌اش با خیاطی، گلدوزی، سوزن‌دوزی و قلاب‌بافی مادرش به دنیای هنر علاقه‌مند شده و استعداد خودش را نشان داده بود، با حمایت خانواده برای ادامه‌ی تحصیل در هنرستان به‌طور اتفاقی وارد رشته‌ی هنرهای چوبی هنرستان الزهرا شد. بابازاده ابتدا علاقه داشت تحصیلات هنری خود را در رشته‌ی گرافیک ادامه دهد؛ اما به‌دلیل تشکیل‌نشدن این رشته، وارد رشته‌ی هنرهای چوبی شد و پس از اولین حضور در کارگاه چوب، دل‌باخته‌ی این شاخه از هنرهای سنتی شد.
دنیای ناشناخته‌ی چوب
زهرا بابازاده با معرق و منبت در هنرستان کار خود را آغاز کرد و با شرکت در دوره‌ی نگاره‌های چوبی سازمان میراث فرهنگی در همان دوران، آثار خود را به نمایش و فروش گذاشت. دنیای جدید و ناشناخته‌ای که بدون هیچ تصوری وارد آن شده بود، جذابیت زیادی برایش داشت و با به‌چالش‌کشیدن خود در این مسیر، گام‌های بزرگی برداشت. بابازاده امروز عضو شورای جهانی صنایع‌دستی است و آثارش در بسیاری از نمایشگاه‌ها و موزه‌های خارج از کشور نگهداری می‌شود و مشتریانی از کشورهای ایتالیا، آمریکا، ترکیه، فنلاند و دیگر نقاط جهان دارد.
پس از دوران هنرستان، انتخاب زهرا بابازاده برای ادامه‌ی تحصیل، رشته‌ی کاردانی هنرهای چوبی در دانشگاه علمی و کاربردی تهران بود و پس از اتمام آن در کارگاه‌ها و آموزشگاه‌ها به فعالیت خود ادامه داد. او اکنون در دانشگاه علم و فرهنگ و دیگر مراکز هنری آموزشی مشغول تدریس است.
تلفیق؛ راه خلق ایده‌های نو
زهرا بابازاده با تلفیق هنرهای دستی و اصیل ایرانی و به‌کاربستن آن‌ها در طرح‌ها و ایده‌های نو، از تکرار دور شد و خود را محدود به فضای هنرهای سنتی نکرد و برای آثارش مخاطبان و طرفداران زیادی در جهان امروز و مدرن به دست آورده است. آثار این هنرمند پرتلاش و خستگی‌ناپذیر با مسیری که از ابتدا تاکنون طی کرده، امروز در جایگاهی است که در حوزه‌ی هنرهای تجسمی نیز از اهمیت بالایی برخوردار شده است. او با الهام از طبیعت و مسائل روز جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند به طراحی و خلق آثار ماندگار و خاص می‌پردازد. بابازاده با فعالیت و یادگیری حوزه‌های مختلف هنرهای سنتی و به‌کاربستن تکنیک‌های متفاوت آن‌ها مانند مجسمه‌سازی، طلاسازی و کار با فلز، سوزن‌دوزی، سوخته‌نگاری و… در هنرهای چوبی، که برآمده از نگرش جدیدش به این هنر است، طرح‌ها و ایده‌های خلاقانه‌اش را روی متریال‌های مختلف، غالباً چوب، کار می‌کند.
مخاطبان جهانیِ هنر اصیل ایرانی
بابازاده که خود را رشدیافته‌ی هنرهای سنتی می‌داند و در این سال‌ها شاخه‌های مختلف هنرهای سنتی و اصیل ایرانی را فرا گرفته، در راستای زنده‌نگه‌داشتن آن‌ها تلاشهای ارزنده‌ای کرده است؛ او و جمعی از دوستان و همکارانش به‌دلیل کم‌لطفی‌ای که به هنر اصیل و زیبای سوزن‌دوزی در فضای هنری می‌شد، تصمیم گرفتند آثاری را با بهره‌گیری از این هنر خلق کنند تا به ادامه‌ی حیات آن کمک کرده باشند. در پی این حرکت بابازاده برای نخستین‌بار سوزن‌دوزی را با نگاره‌های چوبی تلفیق کرد که حاصل آن پرده‌ی چوبی بود و برگزیده‌ی نمایشگاه گردید و در جهان هم بسیار دیده شد.
بابازاده اکنون در کارگاه خانگی‌اش، که در آن به تدریس و مشاوره برای هنرجویان هم می‌پردازد، مشغول طراحی مجموعه‌های جدیدش است و با اینکه پاندمی کرونا آسیب‌هایی را به بخش فروش آثار وارد کرده، او دست از تلاش و فعالیت خود برنداشته است.
