هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
به قلم:حبیب خرم شکوه
عده‌ای معتقدند آدم‌ها، در برخورد‌‌ها و گفته‌‌ها و حرفهایشان، هر یک انرژی مخصوص به خودی دارند. بعضی مثبت و بعضی منفیند. در این بین شخصیت‌های مثبت و در راه تعالی، معمولا حس خوب و مثبتی به آدم‌های دیگر منتقل می‌کنند. هنر، این پدیدۀ اهورایی و الهی، باعث ایجاد انرژی مثبت در وجود آدم‌ها می‌شود و هنرمند با اثرش این انرژی را به راحتی منتقل می‌کند. برای همین تواضع و خضوع هنرمندان و گشاده رویی آنها و حال خوبی که منتقل می‌کنند، محال است از یاد آدم‌ها برود.
تولد و تحصیل
عبدالله آذری، متولد هجدهم دی ماه 1360 در تهران است. در دانشگاه دامپروری خوانده اما به خاطر علاقه به جواهر و ساخت آن از همان سال‌های ابتدایی دانشگاه به عنوان شاگرد در یک کارگاه طلاسازی شروع به فعالیت می‌کند. از آنجا که بنا به عقیدۀ بعضی هنرمندان و مسئولین، جواهر سازی در زمرۀ هنر‌ها و رشته های صنایع دستی جای نمی گیرد و به عنوان صنعت به آن پرداخته می‌شود، پس جواهرسازی در هنرستان و دانشگاه‌های ایران تدریس نمی‌شود. و از همین رو علاقه‌مندان به این رشته مجبورند آن را در کنار درس‌ها و رشته‌های دیگر ادامه دهند.
شروع فعالیت هنری
عبدالله در سال 82 و هم زمان با تحصیل در دانشگاه، با ایجاد یک کارگاه کوچک در پشت بام منزل خودشان، فعالیت مستقل خود را شروع می‌کند. در همان سال‌ها یکی از دوستانش به کارش علاقه‌مند می‌شود و مغازه‌ای را برای فعالیت به او اختصاص می‌دهد تا به صورت شراکتی کارهایی برایش بسازد. بعد از دو سال و با کسب تجربۀ بیشتر، عبدالله اولین کارگاه جدی و مستقل خود را در خیابان کریمخان تهران افتتاح می‌کند. از سال 85 تا 88 در همان کارگاه فعال بود و پس از مدتی با جابه جایی اول به کارگاهی در منیریه و سپس با گسترش فعالیت و رشد تقاضاها، از سال 90 به کارگاهی بزرگتر در خیابان نواب تهران نقل مکان می‌کند. پس از گذشت پنج سال کار مداوم و بی وقفه در هنری که در ابتدا آن را برای تفنن و علاقه‌مندی شروع کرده بود، تقاضا برای کارهایش آنقدر قابل توجه است که عبدالله شعبۀ دیگری از کارگاه‌هایش را به طور هم زمان در محلۀ تجریش و سال بعد نیز کارگاه دیگری در مشکین‌دشت راه می‌اندازد. غیر از کارگاه خیابان نواب مابقی کارگاه‌ها هنوز در حال تولید هستند. حالا دیگر فروشگاهی نیز در ارگ تجریش دارند که تولیدات کارگاه‌ها را در آن به فروش می‌رسانند. در تمام این سال‌ها، توجه عبدالله به آموزش و یاد دادن هر آنچه که یاد گرفته، اصلی‌ترین دلیلیست که باعث می‌شود علاوه بر داشتن فروشگاه، کارگاههای متعددی نیز داشته باشد.
خصوصیت جواهرسازی
جواهرسازی، یکی از پردرآمدترین و البته مهجورترین هنرهای صنایع دستی در ایران است و به همان دلیلی که پیش از این گفتیم، از سوی سازمان میراث فرهنگی به خوبی به آن پرداخته نمی‌شود و طبیعتا از حمایت‌های خاصی برخوردار نیست. به همین خاطر عبدالله، بدون توجه به حمایت‌ها و تنها با تکیه بر پشتکار خود همۀ چالش‌های پیش رو را حل کرده و آیندۀ درخشانی را برای خود و هنرش متصور است.
نگاه او نه‌تنها به بازارهای داخلی بلکه نگاهی جهانیست و معتقد است جواهر سازی در خارج از کشورخواهان بسیار زیادی دارد و طرفداران بسیاری در این کشور‌ها مشتاق استفاده و خرید جواهرات هستند.
جوایز و نمایشگاهها
نمایشگاه فردی در خیابان منوچهری تهران سال 1388
نمایشگاه فردی در سفارت قطر در تهران سال 1390
نمایشگاه فردی مشهد و شیراز 1390
نمایشگاه مشترک فرهنگستان هنر
نمایشگاه آرتیجیانا در فلورانس ایتالیا 1396
نمایشگاه فردی در ورونا و ونیز ایتالیا سال 1396
نمایشگاه ipec در قطرسال 1397
آموزش و تعلیم
عبدالله آذری، از همان اوایل شروع به کارش، بسیار به آموزش و یاد دادن هر آنچه که در یاد داشت، علاقه‌مند بوده است. او آموزش را رمز بقای هر هنری می‌داند و معتقد است آموزش هر هنری باعث خروج آن از انحصار و خلق ابداعاتی برای غلبه بر رقابت‌های رفیقانه شده است. شاید به همین دلیل است که در حال حاضر بیشتر از 500 نفر از طریق عبدالله با این هنر آشنا شده و در آن خبره شده‌اند. و بسیاری از شاگردان پیشین عبدالله، حالا اساتیدی بنام در این حوزه هستند. این گشاده دستی در امر تعلیم، همانطور که او باور داشت، باعث رونق کار و گسترش آن شده است.
در نگاه عده‌ای از آدم‌ها، برکت معنای متعالیست و این دنیای فانی، صاحبی باقی دارد که روزی‌رسان است. با این نگاه، هر آنچه شما به دیگری می‌آموزید با وسیع کردن دنیایتان به شما کمک می‌کند تا دید خود را وسعت دهید و چیزی بیشتر و بزرگتر از دیگران ببینید. عبدالله آذری سال‌هاست که بر این باورست که کمک به دیگران، از آدم چیزی کم نمی کند. بلکه به رشد جهان خود فرد، کمک می‌کند.
