علی زمانی
...
بهقلم: صبا عبداللهی
سرگرمیهای کودکی؛ رهنمون انتخاب پیشه در بزرگسالی
علی زمانی، هنرمند مجسمهساز گیلانی، در سال ۱۳۵۹ در سیاهکل متولد شد. در دوران کودکی محبوبترین سرگرمی برای او ساخت کاردستی و جالبتوجهترین اشیا از نظر او، اشیای موزههای تاریخی بودند.
علایق دورهی کودکی رهنمون او در انتخاب پیشه در بزرگسالی شد و بدین ترتیب از سال 1380 در بازار سیاهکل مغازهی قابسازی خودش را افتتاح کرد و بهمدت سه سال برای یک کارگاه سفالگری در سیاهکل قاب میساخت.
برفی که کارنامهی کاری علی زمانی را سپید کرد
در سال 1383 برف سنگینی در گیلان بارید و مغازهی علی را خراب کرد. این اتفاق موجبات خداحافظی علی با قابسازی را فراهم کر؛ اما همچنان به کارگاه سفالگریای که از پیش با آن همکاری داشت رفتوآمد میکرد و گاهی حتی با سفال چیزهایی هم میساخت؛ تا جایی که یک گلدان سفالی ساخت و تحسین صاحب کارگاه را به همراه داشت. حُسن اعتماد صاحب کارگاه سفال باعث شد تا علی از سال 1385 تا 1389 در همان کارگاه مشغولبهکار شود.
فعالیت علی در کارگاه شامل حجمتراشی و مدلتراشی نبود و این مسئله رضایت او را جلب نمیکرد؛ پس تصمیم گرفت کارگاه مستقل خودش را راهاندازی کند
فعالیت علی در کارگاه شامل حجمتراشی و مدلتراشی نبود و این مسئله رضایت او را جلب نمیکرد؛ پس تصمیم گرفت کارگاه مستقل خودش را راهاندازی کند و به همین دلیل در سال 13۸۹ به همکاری خود با کارگاه سفال پایان داد. او در گیرودار تلاش برای تأسیس کارگاه، بهصورت اتفاقی به یک بیلبورد تبلیغاتی برخورد که اولین سطور درخشان کارنامهی هنریاش را رقم زد.
اولین نمایشگاه در عمارت عینالدوله
بیلبورد تبلیغاتیِ فراخوان «دومین دوسالانهی مجسمههای فضای شهری»، انگیزهای برای او شد تا اثرش را به جشنواره ارسال کند و در پی برگزاری نمایشگاهی از آثار خود باشد. مجسمههای فلزی او مورداستقبال واقع شدند و پس از آنکه موفق شد در سال 13۹۰ مقام اول را در «دهمین دوسالانهی سفال معاصر ایران» کسب کند، تصمیم گرفت زمانی که صرف تولید صنایعدستی میکرد را نیز به ساخت مجسمه اختصاص دهد و فعالیت جدی خود را در ساخت مجسمه آغاز کند.
مجسمههای دستساز و مینیمال علی زمانی که موردتقدیر واقع شدهاند، عمدتاً الهامگرفته از افسانههای قدیمی گیلاناند. اثر برگزیدهی او در «دهمین دوسالانهی سفال» الهامگرفته از شمایل «الههی رحمت» گیلان است که گفته میشود نمادی از چوپانی بهنام سیاهگالش است که بر اساس افسانههای محلی در جنگل زندگی میکند و حامی حیوانات حلالگوشت است.
تاریخ گیلان؛ منبع الهام آثار علی زمانی
افتخارات کارنامهی هنری علی زمانی ضمن حضور آثار او در نمایشگاههای گروهی و انفرادی افزون میشد. آخرین اثر تحسینشدهی او که سال 13۹۹ در «یازدهمین دوسالانهی سفال ایران» بهعنوان اثر برگزیده اعلام شد، «نایهای سوختهی زمین» نام دارد که ایدهی اولیهی طرح آن در پی آتشسوزیهای سال ۲۰۲۰ به ذهن علی خطور کرد.
مجسمههای دستساز و مینیمال علی زمانی که موردتقدیر واقع شدهاند، عمدتاً الهامگرفته از افسانههای قدیمی گیلاناند. اثر برگزیدهی او در «دهمین دوسالانهی سفال» الهامگرفته از شمایل «الههی رحمت» گیلان است که گفته میشود نمادی از چوپانی بهنام سیاهگالش است که بر اساس افسانههای محلی در جنگل زندگی میکند و حامی حیوانات حلالگوشت است.
همچنین قوم آمارد گیلان و دامهای آنان، بهویژه گاوهای قوم آمارد، منبع الهام مجسمههای «گاو معاصر» ساختهی علی زمانی است که ضمن بهنمایشگذاشتن هنر مدرن خود، بهخوبی از پس پاسداشت تاریخ گیلان برآمده است.