هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
به قلم: مهدیه نامداری
شیشه، همانقدر که شفاف است و نور را از خود عبور می‌دهد، آن‌را در درون خودش نیز حبس می‌کند. درست مشابه کاری که با روح محمد کرد. در رنگ‌های شفاف و چشم نوازش و با پیچش‌های آرام ومنظمش، روح او را به دنبال خودش کشید.
رهسپار هنر
محمد نوری در مشهد و در سال 1360 به دنیا آمد. مادرش نقاشی می‌کرد و پدرش دستی بر آتش صنایع دستی داشت.
سه سال ابتدایی دبیرستان را ریاضی خواند، اما پیش‌دانشگاهی به مثال “کسی کو دور ماند از اصل خویش”، روزگار وصل خویش را باز جست و هنر خواند. بعد از آن هم در دانشگاه رشته صنایع دستی، گرایش شیشه را پی گرفت.
در زمان دانشجویی، کار سرامیک، سفال و شیشه انجام می‌داد؛ اما آنچه باعث شد به سمت شیشه‌گری سنتی سوق پیدا کند، این بود که اغلب افرادی که صنایع‌دستی می‌خوانند بخاطر سختی کار با شیشه، این رشته را انتخاب نمی‌کردند.
به علاوه غالب افرادی که در آن زمان و حتی در حال حاضر، در حوزه شیشه‌گری سنتی فعالیت می‌کردند، کار را به صورت تجربی آموخته بودند اما محمد شاید یکی از اولین گروه‌هایی است که با تحصیلات آکادمیک وارد این کار شد.
علاوه بر این، داشتن اساتیدی مثل استاد ضیایی و استاد الهی هم بی‌شک در حرفه‌ای شدن او در این هنر موثر بود.
شیشه‌گری سنتی قدمتی 2000 ساله در ایران دارد و با شیشه مذاب و میله دم انجام می‌شود؛ در واقع سبک سنتی متفاوت با سبک‌های امروزی است که از کوره‌های الکترونیکی استفاده می‌کنند و حرارت مستقیم به شیشه می‌دهند.
هنر اصیل ایرانی
شیشه‌گری در ایران قدمت دیرینه‌ای دارد و مردم این سرزمین، با آن آشنا هستند. عمدتا افرادی که مخاطب این هنر هستند، با آن آشنا هستند و نمونه‌های اصیل و قدیمی شیشه‌گری را در موزه‌ها و اماکن تاریخی، بسیار دیده‌اند.
برای همین هم محمد در طراحی کارهایش از همان سبک و سیاق گذشته بهره می‌برد و در عین حال سعی می‌کند کمی به‌روزتر باشد.
نکته مهمی که امروزه درباره صنایع‌دستی وجود دارد، دووجهی بودن آن است.
به این معنی که مردم این صنایع را نه فقط برای تزئین بلکه بخاطر کاربردی بودن آنها نیز می‌خرند؛ پس تولیدات صنایع‌دستی باید به گونه‌ای باشد که انتظارات مخاطبان امروزی این هنر را برآورده سازد.
خلاقیت و ابتکار
آنچه یک هنر را اعتبار می‌بخشد و ممتاز می‌کند، میزان خلاقیتی است که هنرمند در خلق اثر خود به کار میگیرد.
او نیز دست به خلق آثاری زده است که در ایران و جهان نمونه‌ای مشابه به آن وجود نداشته باشد.
در واقع شیشه‌گری را با مصنوعات فلزی تلفیق می‌کند و یا از قلم زنی یا نقاشی لاکی ایرانی در تلفیق با شیشه‌گری بهره میگیرد. آثار شیشۀ کارگاهشان را را به اصفهان می‌فرستند تا نقاش به صورت کاملا دستی به تن شیشه نقش بزند.
هنرمندانی که در بخشهای جانبی اعم از نقاشی و یا قلم زنی با آنها همکاری می‌کنند عمدتا یا مربوط به سازمان صنایع‌دستی هستند و یا در نمایشگاه‌ها و گالری‌ها با هم آشنا شده‌اند و هر دو در کیفیتی مطلوب آثارشان را تولید می‌کنند.
برای همین دقت نظرها است که کارهایشان به صورت سفارشی تولید می‌شوند و تولید انبوه و صنعتی ندارند. فقط هر دوسال یک‌بار با برگزاری یک نمایشگاه در گالری‌ها آثار غیرسفارشی تولید می‌کنند که معمولا هم در این فضاها جنبه هنری آثار بیش از کاربردشان برای مخاطبان مهم است.
برند
محمد نوری تا به حال نزدیک به 15 نمایشگاه انفرادی در گالری‌های مختلف برگزار کرده و حدوداً در 30 نمایشگاه سراسری صنایع‌دستی هم شرکت کرده است که با کسب عناوین و جوایز بسیاری نیز همراه بوده است.
می‌گوید: “به لطف خدا امروزه با برند “آبین گلس” به صورت حرفه‌ای فعالیت می‌کنم؛ گرچه برندمان کوچک است و به صورت مستقیم با چهار نفر کار می‌کنیم اما به صورت غیرمستقیم در ارتباط با بیست و پنج نفر هستیم و کارها به صورت مطلوبی پیش می‌رود.”
محمد نوری، نوجوانی که یکباره جسارت کرد و هنر خواند، امروز یکی از هنرمندان خلاقی است .و آثار شیشه‌ای‌اش روح انسان را به ستایش وا می‌دارد.
