هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
به قلم:ماجده شاهولایتی
هر انسانی دوست دارد از خود نقشی به یادگار بگذارد اما هرکس خودش باید اننتخاب کند که روی کدامین صفحه، این نقش را به جا بگذارد.
یکی روی بوم و یکی روی صحنه، دیگری روی کاغذ عکاسی و آن یکی در موسیقی‌اش تصویری می‌آفریند.
در این بین هنرمندانی هم هستند که خاک را برمی‌گزینند. از خاک، سفالینه می‌سازند و سفالینه‌ها را بستر نقش‌آفرینی می‌کنند.
محمد هدایتی متولد ۱۳۴۷، داستانش از یک رفاقت و نقشی که بر صفحۀ خاک می‌اندازد، شروع شد. رفاقتی که موجب وجود آمدن کارگاهی با ۳۵ نفر پرسنل و ۱۴ نقاش حرفه‌ای شد.
استاد رضایی متولد سال ۱۳۴۴ سفالگر و نقاش چیزه‌دستی است که در رشتۀ صنایع دستی تحصیل کرده است و سال‌های زیادی را در شهر اصفهان در این حوزه فعالیت داشته است. او در حدود بیست سال پیش به تهران مهاجرت کرد و شروع کرد به ساختن خشت و آویزه‌های زیبا و تزئینی.
پنج سال پیش بود که استاد رضایی از محمد هدایتی که دوست قدیمی و رفیق او بود، خواست تا با همکاری یکدیگر، این هنر را گسترش دهند و آن را به جهانیان عرضه کنند.
شروع عرضۀ گسترده
محمد هدایتی با بهره‌گیری از اصول مدرن شروع به فعالیت برای عرضۀ این محصولات هنری و تولید بیشتر آنها کرد.
او در پنج ساله گذشته با برگزاری نمایشگاه‌های بسیار، این هنر را به افراد بیشتری شناسانده و محصولات خشت و آویز را در ابعاد وسیع‌تری معرفی کرده است.
استقبال از این آثار به حدی می‌رسد که محمد به فکر صدور این محصولات به سراسر جهان می‌‌افتد و همین نگاه باعث می‌شود که این محصولات در کشور هایی چون آمریکا و کانادا نیز با اقبال مواجه شود.
سدی به نام کرونا
بعد از عمومی شدن خطر بیماری کرونا، کارگاه محمد هدایتی و استاد رضایی هم تحت تاثیر قرار گرفت و ساخت این محصولات هنری با این تعداد پرسنل همانند خیلی از کارگاه‌ها و کسب و کارهای دیگر دچار مشکل شد.
آنها که برنامه‌های بسیاری برای عرضۀ این هنر اصیل ایرانی داشتند معتقدند کرونا نمی‌تواند مانعی همیشگی باشد و آنها باید آماده پایان یافتن این بیماری در جهان باشند زیرا استقبال و تقاضا از این محصولات به حدی بالاست که به محض مساعد شدن شرایط، همه چیز به روال سابق برخواهد گشت.
کارگاهی که با هنرمندی استاد رضایی و همراهی رفیق چهل ساله‌اش محمد هدایتی محل تولد بسیاری از آثار هنری اصیل ایرانی بوده است، کار خود را با قدرت و محصولات زیبا تری ادامه خواهد داد و هرگز متوقف نخواهد شد.
