هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
به قلم: علیرضا نوروزی
“جسم آدمی تواناست به آنچه روح بدان فرمان دهد”
اگرچه بسیاری از نوع بشر، در عین در اختیار داشتن توانمندی‌های گوناگون و نعمات بی‌شمار، معنای این سخن حکیمانه را درک نمی‌کنند، اما قلیلی از مردمان آن را به تمامی زندگی می‌کنند. میثم پیروی، متولد دهم مرداد ماه 1364 در شهرری، از آن دستۀ قلیل از مردمان است.
نوجوانی علاقه‌مند
کودکی ونوجوانی‌اش همچون سایرین به شیطنت و بازی گذشت؛ به کارهای فنّی علاقه داشت و به همین دلیل به هنرستان رفت. دیپلم تاسیسات برودتی‌اش را در حالی اخذ کرد که به سبب علاقه و استعداد ویژه‌اش، در انجام امور تمامی کلاس‌هایش با استفاده از خلّاقیت‌های کارآمد، توجه اساتید خود را جلب کرده بود و به مقام برتر استانی نیز دست یافته بود.
ماکت‌های یخچال‌ها و سردخانه‌هایی که ساخت، تا مدتها بعد هم در هنرستانشان به عنوان الگو باقی مانده بود.
جوانی ماهر و پر جنب‌وجوش
هنرستان را که تمام کرد، بلافاصله وارد بازار کار شد؛ سال‌های استفادۀ روزافزون از کولرگازی و اسپیلت بود و او توانست با دید فنّی مناسب خود و در نتیجه انجام صحیح پروژه‌ها و حسن اخلاق، مشتریان دائمی فراوانی را برای خود پیدا کند.
از 19 سالگی به نواختن گیتار علاقه‌مند شد اما به دلیل مشغله‌های کاری نتوانست موسیقی را جدّی‌تر از تفنّن پی بگیرد. تا تابستان سال 1389، میثم نیروی جوانی و استعدادش را به کار گرفت و توانست خود را به عنوان یکی از فعّالان باسابقه در این حوزه معرفی نماید.
حادثه
تابستان 1389، میثم به همراه خانواده در سفری به شمال، بر اثر حادثه‌ای دلخراش و یک شیرجه در مکان نامناسب، سرش به سنگی خورد و با شکستن گردن، دچار ضایعه نخاعی شده و از گردن فلج شد.
او که جوانی پرجنب‌وجوش و پرکار بود، به ناگاه خانه‌نشین شد و برای ساده‌ترین اموراتش نیز به همراهی خانواده و نزدیکان محتاج بود. جسمش دچار آسیب شد و روحش دچار ازهم‌گسیختگی. هفت سال تمام با وجود آنکه برحسب توانمندی ذهنی، برخی کارهای رایانه‌ای همچون طراحی سایت و … انجام می‌داد، اما ناامیدی از او فاصله نمی‌گرفت.
تحوّل
آرام آرام و به سبب توانمندی‌اش در طراحی، با برخی موسسات خیریه آشنا شد و به عنوان طراح در کنار آنها به انجام کار و کسب درآمد پرداخت. چندی نگذشت که روحیه‌اش را بازیافت و تصمیم گرفت اجازه ندهد که وضعیت جسمانی‌اش، بر تمام جنبه‌های زندگی او سایه اندازد.
در موسساتی که با آنها همکاری داشت، با چند دوست معلول آشنا شد و در سال 1396 به همراه آنان و با همکاری مسئولان شهرداری منطقه 17 کارگاه گوهرتراشی معلولان را در شهرری دایر کرد.
در همان ماه‌های ابتدایی بسیاری از دوستانش به سبب سختی کارها از همراهی بازماندند؛ اما او از بهار سال بعد امور کارگاه را به صورت کامل عهده‌دار شد و با همّت و تلاش دوچندان توانست به خودش و دیگران اثبات کند که آن جوان ماهر و پرجنب‌وجوش هنوز زنده است و نفس می‌کشد؛ هنوز در سرش ایده‌های فراوان هست و دید فنّی خود را می‌تواند برای انجام اموری دیگر به کار گیرد.
چراغ کارگاه روشن ماند و او توانست در مدت زمان کوتاهی، تولیدات کارگاه را افزایش چشمگیری دهد. به پشتگرمی تلاش‌های او، بار دیگر معلولین دیگری برای انجام کاری ولو کوچک به کارگاه آمدند و کارگاه، محفلی شد برای آنان که معلولیت‌های جسمی‌شان را پذیرفتند اما ناتوانی‌شان را نه.
کارگاه
تراش نگین گردنبند، گوشواره، انگشتر و دیگر سنگ‌های زینتی، برای میثم پیروی به سبب درصد بالای معلولیتش امکان‌پذیر نیست اما او به کمک تکه چوبی که به دستش می‌بندد و بر روی آن ابزار صیقل‌دهی می‌گذارد، نگین‌های تراش خورده را به فراخور جنس سنگ صیقل می‌دهد و البته به سبب روحیۀ بی‌نظیرش در دوسال گذشته توانسته است هزاران نگین تراش‌خورده را صیقل داده، به زیور رکاب‌های گوناگون آراسته و به بازار ارائه دهد.
میثم امروز
میثم که امروز ضمن مشارکت در روند تولید کارگاه، امور مالی ،اجرایی و پشتیبانی را نیز عهده‌دار شده است، برای تهیۀ تمام ابزارهای کارگاه، خودش با استفاده از ویلچر‌برقی و از طریق مترو به بازارهای مختلف می‌رود و انجام این امور توسط خود را هم به دلیل حضور بیشتر در جامعه همچون گذشته و درک تغییرات آن و هم به دلیل بالا نگاه داشتن روحیه‌ی شخصی‌اش لازم و مفید می‌داند.
او اکنون ضمن انجام تمامی این امور، استاد شاگردان تازه‌وارد به کارگاه هم بوده و به آنان خواص هر سنگ زینتی و نحوۀ شکل دهی و تراش آنان را به صورت تئوری آموزش می‌دهد.
از زندگی و تلاش‌های خیره‌کنندۀ میثم که کارآفرین نمونۀ سال 98 شهرداری منطقه 17 تهران نیز شده است، تا به اکنون دو مستند از شبکه‌های سراسری صداوسیما ساخته و پخش شده‌اند.
میثم که روحیۀ تلاشگر خود را بازیافته ، حتی در زمان اوج‌گیری شیوع کرونا در کشور و تعطیل شدن فضای کارگاه، ضمن انجام امور طراحی محتوای درسی به صورت پاورپوینت برای برخی مدارس و کسب درآمد از این طریق، با جست‌وجو در فضای مجازی و یافتن نمونه‌آثار معتبر بین‌المللی، ایده‌های نوینی را برای ساخت نگین‌های تزئینی طراحی نموده است.
او که موفقّیت‌های خود را درکنار تلاش خود، مرهون همراهی‌های تام وتمام پدر، مادر و برادرش می‌داند، با خوشحالی از روزهای آینده می‌گوید، روزهایی که همچون سال گذشته، بدون کرونا، بسیاری از معلولین بتوانند در کارگاه او نان تلاش خود را با خوشحالی سر سفرۀ خانواده خود ببرند.
