هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
به‌قلم: مریم شیخ‌زاده
نقاش آثار پر رمز و رنگ
بهره‌مندی از عنصر راز در نقاشی یکی از راه‌هایی است که نقاشان برای اثرگذاری بر مخاطبانشان از آن استفاده می‌کنند. داور یوسفی در آثارش با رنگ و راز ارتباط عمیقی با مخاطبان خود در این سال‌ها برقرار کرده است. او در 1 مهر 1342 در خلخال به دنیا آمد و از همان کودکی تاکنون به نقاشی مشغول است. پس از به‌دنیاآمدن او که عضو آخر خانواده بود، والدین و پنج برادرش به رشت مهاجرت کردند و تحصیلاتش را در آنجا آغاز کرد.
با اینکه اعضای خانواده‌ی یوسفی سابقه‌ی فعالیت هنری نداشتند، او چنان شیفته‌ی هنر و نقاشی بود که در همان دوران ابتدایی موردتوجه معلمانش قرار گرفت و در مسابقات شرکت کرد و مقام‌هایی هم به دست آورد. او در آغاز کار خود بیشتر به طراحی و کشیدن پرتره می‌پرداخت و به‌تدریج تحت‌تأثیر طبیعت الوانی که در آن می‌زیست با رنگ آشنا شد. به‌ویژه پس از دوران سربازی در اصفهان، به‌تأثر از فضایی که در آن قرار گرفته بود، کار با رنگ را شروع کرد و امروز رنگ تبدیل به اولین ویژگی برجسته در آثار او شده است.
از سال 1368 دانشگاه آزاد تهران رونق ویژه‌ای گرفته بود و در همین سال، داور یوسفی در همین دانشگاه شروع به تحصیل در رشته‌ی نقاشی کرد و سپس مدرک ارشد خود را هم در همین مرکز گرفت و از استادان برجسته‌ای مانند رویین پاکباز، یعقوب عمامه‌پیچ و مهدی حسینی بهره برد و امروز خود در این دانشگاه تدریس می‌کند. او در سال 1373 اولین نمایشگاه خود را در گالری آریا و در دوران تحصیلش برگزار کرد و تاکنون در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعددی شرکت کرده است.
بیان بداهه و مدرن از اسطوره
داور یوسفی در آثارش، که اغلب بیان اکسپرسیو دارند، موتیف‌های بومی و اساطیری را به کار می‌برد؛ او معتقد است هنرمند برای درگیرکردن مخاطب امروزی باید در آثارش تعریف جدیدی از کهن‌الگو و اساطیر ارائه بدهد و خود در این راستا از این عناصر استفاده می‌کند. اکثر آثار او به‌صورت بداهه کار می‌شود و از همین بداهگی و شهودی‌بودن الهامات در فضای پر رمزورازی که آثارش در آن جریان دارند، بهره می‌برد و نقاط قوت اثرهای او هستند. او سعی دارد در کنش نقاشانه به‌طرز خلاقانه‌ای از عناصر بصری استفاده کند. آثارش به‌فراخور مضمون گاه بسیار انتزاعی و گاهی بسیار فیگوراتیو هستند و از این لحاظ در چارچوب یگانه‌ای جا ندارد. او می‌گوید «کارهایم گاهی با یک لکه رنگ یا با یک فرم ساده که مثلاً نماد یک درخت است، بدون طراحی قبلی، شروع می‌شود و این نقوش در ذهن سیّال مخاطبان تداعی‌گر مسائل مختلفی است».
داور یوسفی علاوه بر کار نقاشی در این سال‌ها چند پروژه‌ی طراحی موزائیکی هم در نقاط مختلف شهر تهران کار کرده است که از دیگر فعالیت‌های این هنرمند به حساب می‌آید.
شرایط به‌وجودآمده در دوران همه‌گیری ویروس کرونا زمان بیشتری در اختیار یوسفی قراد داده است تا در کنار تدریس مجازی به نقاشی بپردازد. اگرچه در تابستان 1399 یوسفی به ویروس کرونا مبتلا شد، اما پس از بهبودی به فعالیت‌های خود ادامه داد و از فرصتی که برایش به وجود آمده، خرسند است.
