هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
شیرینی خوری فیروزه کوبی
هنر فیروزه‌کوبی به شکلی که در حال حاضر بر روی ظروف مشاهده می‌شود، قدمتی ۶۰ ساله دارد که از اصفهان آغاز شده و در حال حاضر نیز در این شهر رواج بیشتری دارد. دو مرحله‌ی کلی برای ساخت این ظروف وجود دارد و آن ساخت بدنه و نشاندن فیروزه است. ساخت بدنه یا زیرساخت کار در کارگاه خم‌کاری با فلزاتی مثل مس، برنج، برنز و نقره است که مس و برنج بیشتر مورد استفاده می‌گیرد. ضخامت فلز با توجه اندازه‌ی ظرف از کوچک تا بزرگ از ۳/۰ تا ۵/۱ سانتیمتر متغیر است. در ساخت بدنه مرحله‌ای وجود دارد به نام “نکر کاری” که در آن بخشی که قرار است فیروزه‌کوبی شود، با زاویه‌ی ۹۰ درجه ۲ تا ۳ میلیمتر پایین می‌رود که باعث استحکام ظرف در مقابل برخورد ضربه است. سپس نوبت به شستن و دانه‌بندی سنگها بر اساس شکل و اندازه از ۱ تا ۴ میلیمتر است. مرحله‌ی بعد نشاندن لاک بر روی ظرف است که ابتدا ظرف را حرارت داده و پودر آماده شده‌ی لاک را روی آن می‌ریزند و با حرارت دوباره، لاک را ذوب کرده و چند مرتبه تکرار می‌کنند تا به ضخامت قسمت گود شده جهت نشاندن فیروزه‌ها برسد. سپس سنگ‌های فیروزه را پس از گرم کردن آن‌ها و گرم کردن دوباره‌ی لاک، به وسیله‌ی انبر و فشار آن، بر روی لاک قرار می‌دهند. در این مرحله هر چه سنگها با فاصله‌ی کمتری کنار هم قرار گیرند و تیرگی لاک کمتر دیده شود، مرغوبیت کار بیشتر می‌شود. سپس نوبت به سابیدن فیروزه‌ها می‌رسد که به وسیله‌ی صفحه‌ی ساب همراه با آب انجام می‌شود و پس از یکدست شدن به وسیله‌ی کاغذ سنباده‌ی نرم پولیش داده می‌شود. سپس ظرف به کارگاه چرخ‌کاری برده می‌شود تا بدنه‌ی فلزی بدنه نیز صاف و صیقلی شده و برای زدن پلی‌استر که مرحله‌ی نهایی کار است آماده شود.
راهنمای استفاده
- با وجود شمایل سنتی اثر و با توجه به سبک تلفیقی چیدمان امروز، این محصول می‌تواند در هر دو چیدمان سنتی و مدرن به عنوان ظرف میوه، آجیل یا عنصری دکوراتیو جای گیرد.
روش نگهداری
- دور از مواد شیمیایی، الکل و چربی قرار گیرد.
- از ایجاد ضربه شدید جلگیری شود.
- با آب داغ شسته نشود.
نقاط قوت
- اصالت در طرح
- مواد اولیه‌ی مرغوب
- دارای ضمانت‌نامه
- دارای نشان هنرمند
- خاصیت انرزی بخشی سنگ فیروزه و خاصیت درمانی مس
نقاط ضعف
- عدم مقاومت مقابل خراشیدگی، رطوبت و مواد شیمیایی
دیدگاهتان را بنویسید