لیوان نگینی سبز
شیشهگری یکی از هنرهای صناعی است که از دیرباز تا امروز در کنار دیگر هنرها با فراز و فرودها و تغییر در شیوه و روند ساخت به حیات خود ادامه داده است. از تکنیکهای این هنر میتوان به فوتی(دمیدن آزاد)، فوتی-قالبی، پرسی، همجوشی شیشه و معرق شیشه اشاره کرد.
یکی از تکنیکهای رایج برای تولید ظروف شیشهای با شکل و اندازه مشابه، تکنیک فوتی-قالبی است. شیوهای که در روند ساخت محصول، پس از طراحی ظرف مورد نظر، قالب آن ساخته شده و شیشهی مذاب به وسیلهی لولهی دم از کوره برداشته شده و در درون قالب دمیده میشود. سپس متعلقاتی چون دسته یا تزیینات دیگر به خمیر گرم شیشه اضافه میگردد و پس از جداسازی ظرف از لوله دم در گرمخانه قرار میگیرد تا به مرور سرد شود و از شکستن و ترک خوردن آن جلوگیری شود.
یکی از جذابیتهای شیشههای دست ساز، رنگین بودن آن و تداعی بازی نور و رنگ در پنجرههای اُرُسی خانههای قدیمی است که در حال حاضر این احساس زیبای نوستالژیک با استفاده از محصولات تزیینی و کاربردی شیشهای ایجاد میشود. رنگین بودن شیشهها به دلیل وجود اکسید فلزات مختلف همچون کروم، کبالت، مس، طلا، منگنز و آهن است که به ترکیبات اولیه شیشه افزوده شده و آن را رنگین میکند. در نتیجه رنگ شیشهها پایدار است و در طول زمان دچار تغییر نخواهد شد.
راهنمای استفاده
- این محصول میتواند در چیدمان سفرههای رنگین ایرانی به عنوان لیوان مورد استفاده قرار گیرد. همچنین میتواند یک ظرف دسر زیبا برای یک عصرانه دلچسب باشد. به علاوه استفاده از آن به عنوان یک شیء تزیینی در بخشی از چیدمان فضای خانه میتواند گزینه مناسبی باشد.
روش نگهداری
- شستوشو به صورت دستی انجام شود، از ایجاد شوک حرارتی جلوگیری شود.
نقاط قوت
- ثبات رنگ شیشه، طراحی متناسب با کاربرد، استحکام نسبتا خوب، دست ساز بودن محصول
نقاط ضعف
- امکان وجود حبابهای ریز در برخی نقاط اثر، مقاوم نبودن در برابر شوک حرارتی
دیدگاهتان را بنویسید